Lama's op de Fitz Roy

Buenos tardes, amigo’s

Zuid - Patagonië en met name de Provincie Santa Cruz, waar we momenteel verblijven,wordt gekenmerkt door de uitgestrekte steppe gebieden, met her en der verspreide ‘estancia’s (boerderijen), doortrokken met kronkelende heldere beekstromen en grazend vee.

De oude Patagonische estancia’s hebben hun charme bewaard en deze gekoppeld aan het belevingstoerisme met een scala aan activiteiten zoals paardrijden, trektochten, vissen of bijvoorbeeld wildwatervaren.
De enorme hoeveelheid grondbezit is nodig, om voldoende voedsel te garanderen voor de veestapel, voornamelijk schapen, omdat de grond bijzonder schraal is. Vandaar dus, kun je uren rondrijden in een landschap dat voor de toerist niets te bieden heeft, maar toch bijzonder waardevol is.

In schril contrast staat daarentegen het “ Parque Nacional Los Glaciares.”
Veertien, door de Patagonische ijskap gevoede gletsjers, schuiven oostwaarts en kalven af in de meren, aan de voet van de Andes.
De glacier Perito Moreno is wel een van de hoofdrolspelers in deze natuurspektakels.
Daarnaast zijn er de drijvende brokstukken die met hun karikaturale vormen en kobaltblauwe kleur, een onwezenlijke indruk nalaten. Natuurelementen in optima forma!

Op de boot naar de voet van de gletsjer toe, op het enorme Lago Argentino is het redelijk druk.
Iedereen probeert het beste plekje te bemachtigen om de mooiste plaatjes te kunnen maken.
Hinderlijk is het als mensen constant bezig zijn, om een plaatje van hun zelf te maken, met de natuur als decor voor hun ‘exposure’ en imago !!
Gelukkig maakt de harde en koude wind meestal een eind aan dit theater en ontstaat er ruimte om echt van de natuur te genieten.

De volgende dag zijn we deze gletsjers vanaf het vaste land gaan bekijken, wat al even indrukwekkend was,

Indrukwekkend zijn ook de prijzen die in het horecawezen worden berekend.
Waar vroeger als uitgangspunt de kostprijs werd gehanteerd om de consumptieprijs vast te stellen, is het vandaag de dag, een kwestie van vraag en aanbod geworden. De verhouding prijs versus kwantiteit/kwaliteit is volledig zoek in deze sector, mede door de enorme inflatie, ook in Argentinië!
Vier á vijf euro op sommige plaatsen voor een cappuccino bijvoorbeeld, is zeker geen uitzondering.
Hopelijk gaat deze zucht naar geld en welvaart niet ten koste van de moeite, tijd en investeringen die gedaan worden, om dit unieke natuurgebied, ook voor de gemiddelde toerist te behouden.

Inmiddels zijn we neer gestreken in El Chaltén, een klein dorpje in de vallei, omgeven door granieten bergpieken. Het dorpje ligt aan de voet van deze rotsformaties, waarvan Fitz Roy wel de bekendste is. Het dient als uitvalsbasis voor trektochten, beklimmingen van de bergtoppen maar ook als natuurparadijs, voor de gewone wandelaar.
Als je vanaf een uitzichtpunt tijdens een tocht naar bijvoorbeeld Cerro Torre, naar beneden kijkt, zie je een pittoresk beeld van kleurige dakvlakken, uitgevoerd met kleurige golfplaten.
Niet alleen de daken zijn met golfplaten bedekt, maar ook vaak de gevels, en afdakjes van de huizen.
Dit in combinatie met de gevels bestaande uit grof stucwerk, in pittige pasteltinten.
Typische Patagonische bouwstijl, gebaseerd op een oud verleden.
Toen hadden ze waarschijnlijk ook geen waterpas of schietlood, gereedschap dat nu waarschijnlijk nog ten onder gaat, aan de nonchalance van bouwers en de invloed van het klimaat en vooral de wind. Want waaien kan het hier mensen. Toen we aankwamen, waaiden we zo’n beetje van de weg af. Door de onverharde wegen zijn er dan stofwolken, die echt niet aangenaam zijn.
Maar kijk, de dag erna…., stralend weer, geen wolkje te zien, een heerlijk zonnetje en vooral.....geen wind.
Uitzonderlijk volgens de inwoners hier, …maar wel goed voor ons.

De natuur hier, is mede door de gletsjers die uitlopen in de verschillende Lago’s, zoals ze die hier noemen, werkelijk uitzonderlijk. De afmetingen, afstanden en hoogtes zijn enorm en bieden een rijke variëteit aan fauna en flora. Condors doorkruisen het luchtruim, kwetterende zangvogels vullen de lucht, hoog in de bomen met hun gezang terwijl de zwart-witte zwaluwen capriolen in de ruimte maakten. We hadden het geluk van kortbij, een ijverig kloppende grote specht, met een geheel rode kop te bewonderen, terwijl hij met zijn stevige snavel, werkelijk de spaanders, rond deed vliegen, geweldig!
Het schuwe Andeshert hebben we niet gezien, wel zijn sporen en uitwerpselen en zijn geknaag aan de schors van de talrijke dennen die hier voorkomen.

Ook zagen we de nieuwste trend van de commerciële trektochten, gebaseerd op een oud gegeven, lama’s die zorgen voor het vervoer van de bagage etc. van de trekkers, c.q. reizigers.
Deze dieren met hun fluwelen poten zijn onbeschoft behendig op de smalle en steile bergpaden, bezaaid met boomstronken en keien, echt ongelofelijk, als je dit voorbij ziet komen.

Drie dagen lang, een hele dag wandelen in de vrije ongerepte natuur, onder een staalblauwe hemel, door bossen en langs meren, over kronkelende rotspaden, omgeven door schitterende besneeuwde bergtoppen en onwaarschijnlijke water cascades, kwetterende kwikstaartje en hakkende spechten, vlammende vuurstruiken en woekerende gele paardenbloemen. Wat wil een mens nog meer?
Echter de tochten zijn niet zo makkelijk en de knieën van Els hadden het zwaar te verduren, maar de natuur doet wonderen en zo is ze toch, “kapot” maar tevreden thuis gekomen.

Thuis is dan bij ons knus hotelletje, wat gerund word door onze hartelijke gastvrouw Patricia, die ons heeft voorzien van al de nodige informatie rondom de trektochten en ook van zelfgebakken taart met een vleugje-en soms een slok likeur, bij het ontbijt.

We zullen ze missen de toppen van Fitz Roy en Cerro Torre, die in de zon glinsteren als parlemour,maar de komende dagen zullen hopelijk de walvissen in P. Madryn en de pinguins in P. Tombo zorgen voor nieuwe hoogtepunten, op onze natuurrijke reis in Argentinië.


Salud,
Els en Tjeu